Al bijna een jaar lang ben ik moeder. De tijd is echt voorbij gevlogen. En toch, als ik naar mijn dochtertje kijk, is er ook zo veel veranderd. Ze is echt een meisje aan het worden, met een eigen karaktertje en haar eigen voorkeuren. Ze probeert te lopen, ze maakt enorm veel plezier en haar wereldje wordt steeds groter. Het is zo mooi om te zien dat er zo veel met zo’n klein meisje gebeurd. Ik kan daar alleen maar van genieten.
Maar naast de mooie dingen heeft moeder zijn ook wel wat moeilijke kanten. Tenminste, dat heb ik ervaren. Een paar van deze moeilijke kanten heb ik onder elkaar gezet. Natuurlijk zal dit voor iedere moeder anders zijn en misschien heb jij hier totaal geen last van gehad. Maar toch leek het mij leuk om ze te delen.
Zorgen
Ik begin maar gelijk met één van de dingen die ik dagelijks voel, namelijk het hebben van zorgen. Nu moet ik wel zeggen dat naar mate mijn dochtertje ouder begint te worden, dat ik ook wel iets minder zorgen begin te krijgen. In het begin was dit namelijk nog véél erger. Ineens krijg je een heel klein mensje in je armen. Zo kwetsbaar en zo afhankelijk van jou. En aangezien het een totaal nieuwe fase in je leven is, wil je het zo goed mogelijk doen. Je wilt haar een zo goed mogelijk leven geven en je wilt niet dat haar iets overkomt. Gelukkig is dit heel normaal en heeft iedere moeder zorgen, maar ik had van te voren nooit gedacht dat je af en toe echt hartpijn kan hebben, haha!
Loslaten
Ook loslaten is enorm lastig. Ik vind het nog steeds wel moeilijk om mijn dochtertje bij iemand anders achter te laten. Het liefst ben ik iedere minuut bij haar en wil ik er voor haar zijn als ze verdrietig of bang is. Gelukkig gaat ook dit steeds beter nu ze wat meer een “kindje” begint te worden. Maar poeh, wat kan je een “bezitterig” gevoel krijgen.
Eten en drinken
In het begin drinken baby’s alleen maar melk. Je weet precies hoeveel het kindje binnen moet krijgen, dus dit is lekker overzichtelijk. Maar zodra ze vast voedsel gaan eten, vind ik het lastiger worden. Ons dochtertje is dol op eten en geeft daarom ook niet zo snel aan dat ze genoeg binnen gekregen heeft. Iedere keer is het toch kijken of ze nog ergens zin in heeft en of ze wel genoeg vocht binnenkrijgt. Gelukkig kun je hier ook veel over op internet vinden en uiteindelijk geeft een baby/kind zelf aan of hij of zij nog honger heeft. Dat is dan wel weer handig geregeld van Moeder Natuur.
Mening van anderen
Gelukkig heb ik niet veel mensen om me heen die een mening geven en ben ik van mijn vriendinnen de eerste die een kindje heeft. Maar toch heb ik best wel wat nare meningen over mij heen gekregen. Deze meningen stellen misschien voor andere mensen niet zo veel voor. Maar voor een “new born moeder” kunnen ze wel pijnlijk zijn. Nu moet ik ook zeggen dat je je als moeder sneller aangevallen zult voelen. Heeft iemand commentaar op je kindje dan word je of onzeker of diegene zal aan het kortste eind trekken. Je neemt het namelijk altijd op voor je kindje. Het is daarom soms verstandiger om je mening voor je te houden.
Jij hebt gelijk.
Ben het ermee eens.
Zo moeilijk en veel lastige dingen…..
Niemand heeft geleerd hoe men een goede moeder kan zijn.
Op je intuïtie afgaan en op het internet kijken als dit mogelijk is.
Anderen weten niet hoeveel pijn ze iemand kunnen doen met het geven van een mening.
Xoxo
Ik ben zelf (bewust trouwens) geen moeder, maar ik kan me eigenlijk al deze dingen heel goed voorstellen. Of nou ja, eigenlijk ben ik toch een beetje een mama, maar dan van onze pomeriaan pup Sketch. En over haar heb ik ook zorgen en ook met haar vind ik het heel moeilijk om haar los te laten. Ik vind het al moeilijk om een dag naar het werk te gaan eigenlijk. Jeetje, en dat mensen zo’n mening over van alles hebben. Ik zou daar ook onzeker van worden. Maar ik geloof oprecht dat jij een heel lieve, zorgzame en verstandige mama bent hoor!!
Auteur
Ahhh super lief van je!!! En ja, jij bent ook een mama van jullie schattige Sketch! Ze heeft jullie nodig en heeft een heerlijk plekje in jullie warme huisje 😀
Mooi verwoord en helemaal waar. Hoe geweldig moeder zijn ook is (ik ben het al heeeel wat jaren) het is soms ook moeilijk, vooral door de dingen die je noemt. Ik zou graag willen zeggen dat dat allemaal verdwijnt als ze straks 2, 5 of 15 is. Maar zorgen maken en moeilijk kunnen loslaten is denk ik onlosmakelijk verbonden met moeder zijn. Elke leeftijdsfase kent zijn eigen ‘zorgen’ en ‘loslaat momentjes’. Ook om mijn grote zoon kan ik mij best nog eens zorgen maken. Dat gaat misschien wel nooit helemaal weg. Dat realiseerde ik mij overigens ook nog eens extra toen mijn moeder erg bezorgd was om mij toen het zo slecht ging met mijn vader afgelopen maanden van 2019.
Meningen van ander zijn zeker vervelend, maar laat je er niet onzeker door maken hoor. Je doet het volgens mij hartstikke goed en zorgen maken en het niet altijd even makkelijk vinden is heel normaal! 🙂